Szkoły i kierunki rozwoju muzyki w średniowieczu

- szkoła Saint-Martial
Główne gatunki rozwijany w tej szkole kompozytorskiej: tropy, sekwencje, organum (Hucbald)

- szkoła Notre- Dame
Rozwijana forma: 3 i 4 głosowy discantus oraz conductus, w szkole tej powstał również motet

- okres ars antiqua
Główni przedstawiciele to: Leoninus i Perotinus. Główne gatunki to: organum, discantum, conductus, to również wczesny okres rozwoju motetu.

- okres ars nova
Główni przedstawiciele tej szkoły to: Filip de Vitry, Gillaume de Machault. Główne gatunki: motet izometryczny, ballada, madrygał, caccia, następuje stopniowe odchodzenie od prawideł chorału gregoriańskiego. Coraz częściej usłyszeć można solowy śpiew z akompaniamentem. W zakresie sztuki kompozytorskiej wprowadzony zostaje zakaz stosowania w kompozycjach kwint i oktaw równoległych.

- szkoła angielska
Główny przedstawiciel: John Dunstable. Główne gatunki: gymel i fauxbourdon, wokalna muzyka liturgiczna, psalmy, motety oraz utwory świeckie.

- szkoła burgundzka
Główni przedstawiciele: Guillaume Dufay, Gilles Binchois. Główne gatunki: motety, wielogłosowe pieśni religijne, liczne utwory świeckie np. pieśni, motety, ronda, ballady. Utwory religijne i świeckie wykorzystują melodię w głosie sopranowym a nie tak jak było wcześniej - w tenorze. Coraz częstszym zabiegiem jest wykonywanie pełnego cyklu mszalnego począwszy od Kyrie aż do Agnus Dei.